Vandaag ga ik jullie in blogvorm een verhaal vertellen. Het verhaal gaat over mijn slopende verbouwing van de afgelopen maanden. Het begon uiteraard heel anders – dat doen dit soort verbouwing verhalen altijd. Een half jaar geleden heb ik samen met mijn partner een huis gekocht. Wat was dat bijzonder om te doen! Na maanden de koop voor te bereiden was het moment dan eindelijk daar: we waren huiseigenaren geworden. Vol enthousiasme begonnen we het huis op te knappen. Voor een prima prijsje hadden we een woning gekocht waar, zoals ik het zelf altijd liefkozend zeg, wel wat liefde ingestoken mocht worden. Dus zo gezegd, zo gedaan: wij gingen verbouwen.
De eerste maanden
Misschien heb jij nog geen ervaring met een grote verbouwing, maar je begint eigenlijk altijd met slopen. Dat is stiekem best wel leuk om te doen. Je hoeft vrij weinig rekening te houden met zaken en je kunt gewoon lekker lomp zijn. Bovendien is er iets heel aangenaams om te zien hoe je alle oude meuk eruit sloopt. De eerste maanden hebben mijn vriend en ik de handen uit de mouwen gestoken en alles gesloopt. Het behang ging er overal af, de vloeren trokken we eruit en ja, zelfs de badkamer kreeg te maken met de sloophamer. Zodra je klaar bent met slopen, begint het echte werk eigenlijk pas. Je moet weer gaan opbouwen.
Toen sloeg de vermoeidheid toe
In de eerste maanden hadden mijn partner en ik elk wat vrije dagen opgenomen. We wilden een slag slaan in al het werk dat ons te wachten stond. Tijdens de verbouwing zaten we trouwens met dubbele lasten: we hadden zoveel gesloopt dat we nog niet konden wonen in het huis. Toen de eerste twee, drie maanden voorbij waren, moesten we allebei ook weer overdag aan het werk. Toen sloeg de vermoeidheid toe.
Een verbouwing vergt altijd veel energie – dat spreekt voor zich. Maar als je daarnaast ook nog eens een baan hebt met enige stress, dan wordt het op een gegeven moment wel veel. Dat uitte zich bij mij vooral in vermoeidheid. De verbouwing leek hierdoor tevens echt jaren te duren (terwijl we eigenlijk pas net echt bezig waren). Kortom, we stonden op een figuurlijk kruispunt. Het was tijd om een aantal lastige knopen door te hakken.
Beste beslissing van de verbouwing
Op dit punt in mijn verhaal begrijp je vast wel waarom ik het “mijn slopende verbouwing” noem. Door de vermoeidheid maakten mijn partner en ik tevens ook fouten tijdens het opbouwen. Het werd ons pijnlijk duidelijk dat we hulp moesten inschakelen. Een goede vriend van ons was zelf ook een intense verbouwing ondergaan en had toen vakmannen ingeschakeld. Hij raadde ons aan om de klus op Werkspot te zetten. Je plaatst op Werkspot een korte omschrijving van wat er gedaan moet worden. Vervolgens krijgen vakmannen deze opdracht te zien. Zij geven daarna aan of ze hiermee aan de slag willen gaan. Werkspot gebruiken was echt de beste beslissing van de hele verbouwing. Eindelijk kon ik weer ademen.